ഹൈദരലി പാടാനും ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ കൊട്ടാനുമുണ്ടെങ്കിൽ എനിക്ക് അരങ്ങത്ത് ആകെ ഒരു വിശ്വാസ മായിരുന്നു. പിൻപാട്ടും മേളവും എൻറെ അഭിനയത്തെ അനായാസവും സർഗ്ഗാത്മകവും ആക്കുന്നു. വല്ലാത്തൊരു ചേർച്ചയും സുഖവും ഞാൻ അനുഭവിച്ചിരുന്നു. മറ്റുള്ളവരുടെ കൂടെ അതില്ല എന്നല്ല ഞാൻ പറയുന്നത്. എങ്കിലും പ്രത്യേകമായ ഒരു ഹൃദയാഭിമുഖ്യം. ഇന്ന് കളിയരങ്ങിൽ കയറി ചേങ്കില തൊട്ടു വന്ദിക്കുമ്പോൾ, ഒരു നിമിഷം ഹൈദരലിയുടെ ഓർമ്മ എന്നെ വിഭ്രമിപ്പിക്കുന്നു.
അണിയറയിൽ ഒരു സ്വകാര്യം
("മഞ്ജുതരം" എന്ന ഹൈദരലിയുടെ ആത്മകഥയിൽ ശ്രീ. കലാമണ്ഡലം ഗോപി ആശാൻ എഴുതിയ അവതാരികയോട് കടപ്പാട്.)
No comments:
Post a Comment